Saturday, October 1, 2011

တန္ဘိုးမဲ့ခ်စ္ျခင္းတစ္ခုရဲ့ ႐ွိဳက္သံ

ေစာင့္ေမွ်ာ္ရတာ   ေမာပန္းေပမယ့္
ငါေစာင့္ေနခဲ့ပါတယ္.............
မေသခ်ာမေရရာတဲ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုအတြက္ေပါ့
ႏွလံုးသားရဲ့အတိမ္အနက္   ခံစားခ်က္ေတြက
ငါ့အတြက္ေတာ့   အိပ္မက္တစ္ခုမဟုတ္ခဲ့သလို
စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္လည္း   မဟုတ္ခဲ့ဘူး
ငါတမ္းတမက္ေမာခဲ့တဲ့အရာေတြနဲ႔
ငါ့ႏွလံုးသားရဲ့   လိုအပ္ခ်က္ေတြကို
ဘယ္သူမွနားလည္    မေပးႏူိင္ခဲ့ေတာ့
ငါ့ရင္ထဲကခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြမွာ
ေလးနက္မႈ႐ွိမ႐ွိ   ဘယ္သူသိမွာလဲ
ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းေတြက
တိမ္တိုက္ေတြလိုပဲလြင့္ပါးသြားၾကေတာ့
မနက္ျဖန္ဆိုတဲ့အခ်ိန္ကလည္း 
ငါတို႔ကသူစိမ္းေတြလိုပါပဲ,
အသိစိတ္ကထိန္းခ်ဳပ္ေနေပမယ့္
မသိစိတ္ကသတိရေနေလေတာ့
အျပင္ဘက္ကေနမျမင္ရတဲ့
ခံစားခ်က္ေတြရဲ့   နာက်င္မႈကို
ဘယ္သူသိႏူိင္မွာလဲ.......
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကလည္း   တျဖည္းျဖည္းနဲ႔
လံုးပါးပါးသြားခဲ့ၿပီ..........။

                                       နက္႐ွိဳင္း(နန္းဇလိန္)

No comments:

Post a Comment